หาก...ความรักมีอยู่จริง

ข้อมูลเบื้องต้น

อิอิ



กลับมาอีกแล้วจ้าาา >3<














มาร่วมกันเศร้าไปกับเธอคนนี้

ที่ถูกแต่ความรักทำร้าย


















หรือเพราะอะไรก็ตาม

















เธอไม่เคยได้เจอกับความรักจริงๆสักที






















แล้วคุณล่ะ ^_^ 



















เคยเผชิญกับความรักบ้างมั้ยค่ะ





















อย่าเสียเวลาต่อเลยค่ะ ไปอ่านกันเลยยย >0<// 

เนื้อเรื่อง

 00.00 น.

 

  นอนไม่หลับ. . .
  
   ฉันนอนไม่หลับ. . .
   
   อ๊ากกกกกกกก !!!

   เพราะการ์ตูนเรื่องนั้นที่เดียว ทำเอาฉันนอนไม่หลับ มันไม่ได้น่ากลัวแต่อย่างใด แต่มันเหมือนชีวิตฉันเกินนนนนไป > <  

  ~ ย้อนความ ~  ก่อนหน้านี้ 3 ชั่วโมงโดยประมาณ

   
   

    ทำไมพระรถเสนถึงใจร้ายแบบนี้  ทิ้งเมรีได้ลงคอได้ยังไง ฮือๆ ผู้ชายใจร้ายยยยยย T^T

    ~จบการย้อนความ~

    ใช่ค่ะ เพราะฉันบังเอิ๊ญบังเอิญอยากดูการ์ตูนไทย เลยไปเจอเข้า พี่เขาทำออกมาได้ซึ้งมากเลย ซึ้งจนทำฉันนอนไม่หลับเลย T^T  สงสัยล่ะสิว่าเหมือนชีวิตฉันตรงไหน ฉันจะเล่าให้ฟัง 

      เมื่อปีก่อน ฉันเจอผู้ชายคนหนึ่ง เขาหล่อ เขาเท่มากกกกกก ผู้หญิงกรี๊ดให้เขาคอแทบแตก ตอนนั้นฉันล่ะทึ่ง -0-  ค่ะ ด้วยเพราะความบังเอิญที่ทำให้ฉันได้มารู้จักกัน และคบกัน แต่สุดท้ายเขาก็ทิ้งฉันไป ด้วยเหตุผลที่ว่า เราเข้ากันไม่ได้ -0-
   
      ฉันล่ะอยากจะบ้าาา ~
   
     เข้ากันไม่ได้อะไรอ่ะ ฉันรู้ว่าเขาแอบไปมีคนอื่น โถ่ ไม่รักก็บอกไม่รักสิ เอาเหตุผลงี่เง่ามาหลอกฉันทำม้ายยยยย T^T   
   
     แล้วเมื่อครึ่งปีก่อนอีก ฉันได้รู้จักกับรุ่นพี่คนนึงที่คณะ  เขาเป็นเดือนคณะด้วยนะ หล่อมากก ขาว ตี๋ เลยอ่ะ น่ารักสุดๆ  แต่เพื่อนฉันบอกว่าเขาเจ้าชู้สุดๆไปเลยย แต่เพราะฉันเป็นคนที่ไม่ค่อยเชื่ออะไรง่ายๆ ต้องเจอด้วยตัวเองก่อนไรแบบนี้อ่ะ  

     หลังจากเรารู้จักกันได้ไม่นาน พี่เค้าก็ขอฉันเป็นแฟน ฉันก็ตอบตกลงถ่อมกลางเสียงคัดค้านของเพื่อนฝูง  สุดท้ายฉันกับพี่เค้าก็ไปกันไม่รอด เพราะพี่เค้าคบผู้หญิงซ้อนกันตั้ง 5 คน ใครจะไปทน อย่างน้อยก็ไม่ใช่ฉันคนหนึ่งแหละ -3- ฉันคบกับพี่เค้าไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำอ่ะ  สุดยอดดดไปเลยจ้าาา ฮือๆ

      ทำไมความรักถึงรุมกระหน่ำทำร้ายฉันจังเลยยย ฉันกลัวไปหมดแล้ว กลัวว่าจะโดนทำร้ายแบบเดิมซ้ำๆอีก ฉันจึงครองตัวเป็นโสด ใครมาขายขนมจงขนมจีบก็ไล่พวกเขาไปซะหมด  ฉันว่าฉันก็เหมือนกับเมรีเลยนะ ต่างกันตรงที่ฉันยังไม่ตายเท่านั้นเอง   ฉันและเมรีล้วนแล้วแต่โดนผู้ชายใช่คำว่ารักทำร้ายอย่างไม่ใยดี 

      แล้วความรักจริงๆมันคืออะไร . . .
     
      ฉันจะค้นหามันเจอได้ยังไง . . .

      ผู้ชายคนนั้นเค้าอยู่ที่หน๊ายยยยยยยย >O<!!!


     07.00 น. 

     เมื่อคืนก็นอนไม่หลับ แถมต้องตื่นเช้าอีก 

     ทรมานนนน ~   

     ห๊าววว ~

     "แม่ขาาาา ทำอะไรเหรอ ห๊อมหอม" ฉันทำจมูกฟุดฟิดพลางย่นก้นลงบนเก้าอี้อย่างงัวเงีย

     "ก็ของโปรดลูกทั้งนั้นแหละจ้ะ พีทรอแปบนะลูก จะเสร็จล่ะ ^^"

     "ค่าาา แม่ค่ะแล้วตานัทไปไหนซะล่ะค่ะ" ฉันถามหาน้องชายตัวแสบที่ตื่นสายประจำอย่างสงสัย ก็ทุกวันมันต้องลงมาพร้อมๆกับฉัน แต่วันนี้ไม่เห็นแหะ

     "ตานัทไปโรงเรียนตั้งนานแล้ว วันนี้ตื่นเร็วจนแม่ตกใจเลยล่ะ สงสัยจะรีบไปรับสาว ^^" แม่พูดขำๆ ก่อนจะค่อยๆเทกับข้าวอย่างสุดท้ายลงจาน น้องชายตัวแสบของฉันอยู่แค่ป.6 ริจะมีความรักแล้วเหรอเนี่ย ให้ตายเถอะ เด็กเดี๋ยวนี้ไวไฟจริงๆเล้ยยยย

     "อ๋อ ตานัทนี่อายุยังน้อยอยู่เลยนะค่ะ ริจะมีแฟนซะล่ะ เร็วไปมั้ยค่ะเนี่ย"

     " พีทไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ตานัทก็มีความรักไปตามภาษาเด็กแหละจ้ะ ^^"

     "ค่ะ แม่ก็เตือนตานัทไว้บ้างนะค่ะ หนูว่ามันยังเด็กไปสำหรับเรื่องแบบนี้"  ที่ฉันพูดเนี่ยเพราะเป็นห่วงจริงนะๆ กลัวว่ามันจะโดนแบบฉันแล้วรับไม่ไหว เรื่องความรักมันใช่ง่ายๆอย่างที่ใครๆคิดซะหน่อย -0-

      ไอ้หย๊าาาาา

     "จ้าาา  พีทกินก่อนเถอะลูกเดี๋ยวจะไปสายนะ" แม่พูดพร้อมกับถือจานมาวางไว้บนโต๊ะ กลิ่นนี่ยั่วน้ำลายสุดเลยยย ไม่ขอบรรยายต่อล่ะจ้ะ  ขอตัวไปกินข้าวเช้าแปบ 

      ชะแว๊บบบ ~

     ณ มหา'ลัย
        ฉันเดินเข้ามาในห้องล็อกเชอร์ตามปกติ และ. . .
       "พีทททททททท"  
       ไม่ต้องเดาเลย 'วิปครีม' แน่นอน 

       "ว่าไงจ้ะ ยัยวิป"  วิปเป็นเพื่อนสนิทฉัน เราสนิทกันมากตั้งแต่ม.ปลายแล้ว มิตรภาพที่แนบแน่น เต็มเปรี่ยม ^^

       "ฉันมีเรื่องจะมาเม้าท์ให้แกฟังงง นั่งนี่เลยย"  วิปครีมดึงแขนฉันให้นั่งลงทันที อะไรกันเนี่ยย

       "มีอะไรอีกย่ะ ว่ามาสิ" 

       "*0* แกดูนี่สิ  หล่อเนอะ"  วิปครีมยื่นสมาร์ทโฟนมาตรงหน้าฉันและปรากฎภาพผู้ชายคนนึง ผิวขาว ตาตี๋ หน้าตาสะสวยกว่าฉันอีก สาบานนน -0-

      "นี่ผู้ชายเหรอ เหมือนเกย์เลย -0-" 

      "แกเค้าเป็นผู้ชายทั้งแท่งจ้าาาา -0-   แถมนิสัยยังดีมากๆด้วยย *0*"

      "เชื่อได้เหร๊ออออ  ผู้ชายที่หล่อแล้วก็ดูดีขนาดนี้ก็เลวเหมือนกันหมดอ่ะ -0-" ฉันบอกในสิ่งที่ตัวเองเชื่อมาตลอดหลายเดือน หล่อขนาดนี้ นิสัยดีๆ ยังมีอยู่บนโลกด้วยเหรอ  ไม่กินกันเองหมดไปแล้วเร๊อะ (ฉันรู้ว่าหลายคนคิดเหมือนกัน -...-)

      "คนนี้ฉันสืบมาหมดแล้วย่ะ คนดี 100% วิปครีมคนสวยขอรับประกันค่าาา *0*b" ยัยวิปทำท่าประจำตัว แต่ไอ้ตาเป็นประกายตั้งแต่เมื่อกี้ล่ะ #คือระ  ??? 

       "เอาเถอะ ฉันไม่สนหรอก ผู้ชายมันก็เหมือนกันหมดอ่ะ -0-" 

     
        เช้าวันหนึ่งที่แสนสดใส(?) ~ ~ ~

        วันนี้ฉันไม่มีเรียนเลยกะว่าจะนอนอ้วนๆ กลิ้งไปกลิ้งมา อยู่บ้านซะหน่อย เรียกได้ว่า อยู่อย่างราชินีนะค่ะวันนี้ 555  

         แต่แล้วเมื่อเสียงโทรศัพท์(ที่ฉันน่าจะปิดมันซะ -*-)ดังขึ้น เป็นสายจากเพื่อนที่แสนน่ารัก(ประชดเถอะค่ะ)ของฉันโทรมา เรียกให้ฉันไปเป็นเพื่อนมันช็อปปิ้ง ด้วยว่าฉันที่ปฏิเสธเพื่อนไม่เก่ง เลยตกลงไปแบบนั้นแหละ 

         สวรรค์ของช้านนนนนนนนนน ~

          TOT

          
          
         ณ ห้างใหญ่มีชื่อแห่งหนึ่ง (ห้างที่ไหนมันก็มีชื่อทั้งแหละ -..-)

         
            "แต้งค์นะเพื่อนเลิฟฟฟฟฟฟฟ >3<" พอยัยวิปเจอฉัน ก็เข้ามากระโดดกอดจนฉันแทบล้มแน่ะ เว่อร์จริงๆเพื่อนคนนี้

            "พอเลยแก แล้วนี่จะมาซื้ออะไร ถึงต้องลากฉันมาด้วยเนี่ย?" ฉันใช้มือดันหน้าผากให้วิปครีมถอยห่าง โอยย แกจะทำตัวให้เป็นจุดเด่นทำไมเนี่ย  คนอื่นเค้าเข้าใจผิดว่าฉันเป็นเลสหมด 

            "เฮ้อ ~ ฉันน่ะ...คือ...จะพูดไงดีล่ะ..." ยัยวิปยืนอั้มอึ้ง หน้างี้แดงซะ เขินอะไร

   
      หรือว่า...เดทงั้นเหรอ?

      
            " แก...คงไม่ได้มีเดทกับใครจนต้องมาซื้อเสื้อผ้าวันนี้หรอกนะ" หน้าวิปครีมฉายแววตกใจขึ้นชั่วขณะ แล้วใบหน้าทั้งหน้าก็เปลี่ยนเป็นสีแดงจ๋าาาอย่างฉับพลัน  อื้ม คงจะถูกสินะ ดูออกง่ายเกินไปแล้ว

            "แก...มะ...มี..ญาณทิพย์รึเปล่าเนี่ย !?! " 

            "ใครน่ะ คนที่แกเคยให้ฉันดูรูปรึเปล่า?"

            "อือ อื้อ"  มันส่ายหน้าเบาๆ  

            "อ้าว!!  แล้วใครอ่ะวิป????"  ไม่ใช่นายนั่นแล้วใครล่ะ (เข้าสู่โหมดมืดแปดด้าน)

            "เพื่อนเค้าน่ะ .///."  วิปครีมพูดทั้งที่ก้มหน้า ตอนนี้มันเขินจนตัวจะแดงไปหมดแล้ว เป็นเอามากจริงๆ

            "แล้วนี่...แกเช็คดีแล้วแน่นะ?" ฉันพูดพร้อมเอามือไปแตะบนบ่าของยัยเพื่อนสุดเลิฟ ข้อมูลของวิปครีมไม่มีผิดพลาดแน่นอน เพราะทุกครั้งมันก็เป็นคนหาข้อมูลแฟนของฉันทุกคนมาให้ ทั้งเรื่องนอกใจ ทั้งเรื่องการคบซ้อนของไอ้เลวนั่น 

              นึกแล้วแค้นน ~ 

             "เป็นคนที่ดีมากๆเลยแก แต่ว่าวันนัดเดทน่ะ แฮ่รๆ วันนี้น่ะ อีก 15 นาที ก็จะถึงเวลานัดแล้ว ขอโทษนะที่หลอกแกออกมา"  


           
             - -" 

             อื้ม  ยัยเพื่อนบ้าาาา! 

             วันเดทของตัวเองแท้ๆจะชวนฉันมาเป็นส่วนเกินทำไมเนี่ยย ทำลายวันหยุดกันเห็นๆ แถมยังๆ ทำร้ายจิตใจกันอีกด้วย  แงๆ T^T


              "แก ฉันรู้นะว่าแกคิดอะไรอยู่ -_-++++"  ไม่ต้องมาทำเป็นรู้ดีเลย "เอาน่าแก เดทแรกฉันก็เขินนะ เลยชวนแกมาช่วยฉัน" วิปครีมทำหน้าขอร้องสุดๆ



               เฮ้อ และฉันก็ใจอ่อน  
       

              เอาว่ะเป็นหมาหัวเน่าเพราะเพื่อนมีความรักซักวันคงไม่เสียหาย 


              ......และแล้วก็ถึงเวลานัด.....

               "ร้านนี้เหรอแก..." แล้วฉันก็มองเข้าไปในร้านที่บรรยากาศชิลๆ อบอุ่น เป็นร้านอาหารที่ให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ในครัวบ้านตัวเองไงไม่รู้ 

               มันเป็นความรู้สึกที่ดีนะ ^^

               "น่าจะใช่  ฉันแชทถามเขาแปบ..." แล้วมันก็กดโทรศัพท์ยุกยิกแปบนึง ก่อนจะพยักหน้าแล้วเดินนำฉันเข้าไปในร้าน มีผู้ชายคนนึงที่นั่งอยู่ตรงมุมนึงของร้านซึ่งค่อนข้างส่วนตัวและไม่เป็นจุดสนใจมากนัก เขาโบกมือไปมาพร้อมกับฉีกยิ้มน่ารัก วิปครีมก็โบกมือตอบ 

               คงจะเป็นคนนี้สินะ แหม่ หล่อใช่ย่อยนะจ้าาาาา  

              พอเริ่มเข้าใกล้โต๊ะที่เขานั่งอยู่ ฉันก็เห็นใครอีกคนนึง...

              "ขอโทษนะค่ะพี่ที่มาช้า >_<"

              "ไม่เป็นไรหรอก พวกพี่ก็เพิ่งมาถึง"

              "ค่ะ ^^ เอ่อ...นี่ พีท ค่ะ เพื่อนสนิทวิป" 

              "พีท นี่พี่นัท ส่วนนี่พี่โย"

              "สวัสดีค่ะ" ฉันทักทายไปตามปกติ พี่นัทยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ส่วนพี่โย...เขาดูสวยอ่ะ >_< ไม่เหมือนผู้ชายอ่ะ ร่างบาง ผิวขาว แก้มชมพู ตอนเห็นในรูปจากมือถือของวิปฉันว่าก็สวยล่ะนะ พอมาเจอตัวจริง 

               

               โหยยยย

               รู้สึกอายอ่ะ ผู้ชายสวยกว่า 555

               "หิวกันยัง สั่งไรกินกันเถอะ" พี่นัทว่า รุ่นพี่ทั้งสองคนดูเป็นมิตรและเป็นกันเองสุดๆ แต่ก็นะเรื่องนิสัยหรือสันดานเลวๆของผู้ชายนี่ต้องดูกันนานๆเลยย~ (เข็ดขยาดจนถึงขั้นหลอนและหวาดระแวง)

               ข้าวมื้อนั้นรู้สึกพี่นัทกับยัยวิปจะดูอร่อย มีความสุขมากเป็นพิเศษ ก็ทั้งคุย ทั้งหัวเราะ บางทีก็มีตักอาหารให้กันด้วย (มันเป็นการทำร้ายจิตใจอย่างรุนแรงอ่าาาเพื่อนร๊ากกกก -v-) ขอฉันกลายร่างเป็นนางร้ายสักสิบนาทีได้มั้ย เห็นล่ะ อิจฉาาาาา

               หลังกินข้าวเสร็จพวกเราทั้งสี่คนก็ไปเดินเล่นกันในห้างนี่แหละต่ออีกนิดหน่อย ยัยวิปเดินคู่ๆปกับพี่นัทอย่างหวานชื่น โดยทิ้งฉัน!! 

               น่ารักจริงๆเพื่อนใครค่าาาา

                ฉันก็เลยต้องมาเดินคู่กับพี่โยที่ก็โดนเพื่อนรักทอดทิ้งมาเหมือนกัน เอ...พอมายืนคู่กันแล้ว พี่โยดูจะสูงกว่าฉันนิดหน่อยนะเนี่ย แต่เขาก้ยังดูสวยมากอยู่ดีอ่ะ ทำไมแก้มเขาถึงได้อมชมพูนักนะ ถามได้มั้ยหว่าว่าเขาใช้วิธีอะไร *0*~

               "หือ? เรามองพี่แบบนั้นมีอะไรติดหน้าพี่เหรอ?" พี่โยถามพลางเอามือลูบไล้ใบหน้าไปมา นี่ฉันจ้องเขาขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย เสียมารยาทจริงๆ

                แต่น่าแกล้งดีอ่ะ...

                "ตรงที่แก้ม..." พอฉันพูดเขาก็รีบเอามือไปลูบตรงแก้มทั้งสองข้างทันที 555 เป็นภาพที่น่ารักมากอ่ะ ดูพี่โยทำหน้าทำตาสิ แบ๊วซะไม่มี 555

                "ออกยังอ่ะ...?"

                "คิกๆ" ฉันกลั้นขำเต็มที่ ก่อนจะพูดต่อ "ยังพูดไม่จบเลย จะบอกว่า ตรงที่แก้มนี่ชมพูมากเลยอ่ะ พี่ทำยังไงถึงได้ชมพูขนาดนั้น คิกๆ" 

                "อ้าวววว  มันเป็นแบบนี้เองอ่ะ พี่ไม่ได้ทำอะไรเลยยยย" พี่โยเอามือออกจากแก้มก่อนจะพูด เขาดูน่ารักมากเลยอ่า เอ๊ะ ตั้งแต่เจอพี่เขาฉันชมเขาว่าน่ารักไปกี่ครั้งแล้วเนี่ย แต่คือยอมรับอ่ะว่าน่ารักจริงๆ

                 "555 จริงอ่ะ นี่ถ้าวิปไม่บอกพีทก่อนว่าพี่เป็นผู้ชาย พีทคงคิดว่าพี่เป็นทอมอ่ะ ^^"

                "555 โอ๊ย พี่โดนทักบ่อยจนชินล่ะ" พี่โยยิ้มให้ฉันเหมือนเป็นเรื่องธรรมดามากที่ฉันจะคิดอย่างนั้น

                "ไม่แปลกใจ...555" ก็เล่นหน้าหวานยิ่งกว่าคัพเค้กที่ฉันชอบกินอีก 

                จากนั้นเราก็คุยเรื่องสัพเพเหระไปเรื่อยๆจนถึงเวลากลับ

                "พี่นัท วิปกลับก่อนนะคะ ^^" วิปครีมโบกมือลาพี่นัทอีกครั้งพร้อมส่งยิ้มหวานปานน้ำผึ้งแถมไปด้วย เห็นล่ะหมั่นไส้ ดู๊ดู พาเพื่อนมาทรมานแล้วยังทอดทิ้งอีก T^T

                  จากนั้นไม่นานวิปกับพี่นัทก็ค่อยๆพัฒนาความสัมพันธ์เรื่อยๆจนพี่นัททำเซอร์ไพรสขอวิปเป็นแฟน โอ๊ย ไม่อยากจะบอกว่ามันหวานมากก เพราะฉันเป็นหนึ่งในผู้ร่วมวางแผนการ 555 ได้ยัยจอมเพ้ออย่างฉันคิดแผนไม่มีทางพลาดหร๊อกกก อิอิ พวกเขาสองคนคบกันได้ด้วยดี ประคองความรักได้หวานชื่นเหมือนเดิมหรือจะมากกว่าเดิมก็ไม่รู้สิ 

               

                  ส่วนฉันก็ยังคงครองตัวเป็นโสดแบบยาวๆ มีคนคุยบ้างแต่ก็เป็นแค่คนคุยอ่ะนะ ส่วนกับพี่โยเราเป็นพี่น้องที่ดีต่อกันนะ ถึงจะมีไปไหนมาไหนด้วยกันบ้างจนเพื่อนล้อว่าแอบกิ๊กกั๊กกันรึเปล่า ฉันบอกได้เลยว่าเราเป็นแค่พี่น้องกันจริงๆ พวกมันก็ไม่เชื่อ ฉันก็เลยปล่อยแล้ว แล้วแต่พวกมันจะคิด

                  ฉันไม่คิดที่จะตัวเองไปเจอเรื่องน่าเจ็บปวดหัวใจอีกแล้ว และอีกอย่างพี่โยเป็นคนดี(มากกกก ตามที่ยัยวิปไปสืบมานั่นแหละ ดีมากกกจริงๆ) ฉันไม่อยากเสียคนที่ดีๆอย่างนี้ไป... เลือกที่จะคบกันแบบนี้มันก็ยืนยาวกว่าเนอะ สบายใจกว่าด้วย 

 ิ                  [พีท วันนี้ว่างมั้ย?]

                   เสียงปลายสายดังขึ้นมาก้ทำให้ฉันรู้ทันทีว่าเป็นพี่โย